Een mooie ervaring met Swimrun

Vrijdagavond hebben we alle spullen in onze tassen gestopt en gedroomd over de snelste route die we zouden gaan rennen door de duinen.

Zaterdagochtend ging onze wekker om 5 uur af. Het was nog redelijk donker. Na het ontbijt vertrokken we naar 't Wed. We deden vandaag mee met de ‘Shine and Rise SwimRun’ van Krassport. Om 6 uur zou de start bij ‘t Wed zijn.

Om 5:55 uur kwamen we bij ‘t Wed aan. Daar stonden al zo’n 15 andere atleten die helemaal ready to go waren. Wij kwamen dus veel te laat aan en moesten ons zo snel mogelijk omkleden, al onze spullen aan ons hangen, zoals pull buoy, peddels, flesje water, boei. We trokken supersnel onze nieuwe swimrunsuits van Orca sportswear met mouwtjes en de geweldige originele ötillö swimrunschoenen van Vivobarefoot aan. Na de instructie van Antoine en klonk het startsignaal. Snel onze badmuts en bril opgezet , peddels aan gedaan en hup,  zwemmen naar de overkant. Eenmaal aan de overkant gekomen,  moesten we terug rennen naar het startpunt om nog een keer naar de overkant te zwemmen. Voor Henk een makkie, maar voor Bianca pfffffffff.

Henk zwemt sneller dan Bianca. Dat betekent dus dat Henk rustig kan zwemmen om zijn krachten te sparen voor het komende looponderdeel. Dat is fijn, want Bianca rent weer sneller dan Henk ☺
De bedoeling is namelijk dat je als duo bij elkaar blijft en over de eindstreep gaat.

Na de tweede oversteek mochten we, met zelf gekozen route, naar Parnassia aan Zee rennen. Die route moest natuurlijk zo kort en snel mogelijk zijn. Tijdens deze Swimrun hebben wij onze swimrunschoenen getest, want dit was de eerste keer dat wij ze op zo´n lange afstand zouden gebruiken. Kortere swimruns hadden we zelf al eens al gedaan en dat verliep goed. De schoenen lopen lekker op een natuurlijke ondergrond zoals mos, gras en zand. Op klinkers en steentjes voel je dat je geen demping hebt van je schoenen. Door korte en snelle passen te nemen, kwamen we redelijk vlot bij Parnassia aan.

Hier moesten we zo’n 500 m noordwaarts in de zee zwemmen. Bij het kruipend duin mochten we uit het water om onze route te vervolgen naar de Oosterplas. Ditmaal ook weer met je zelf gekozen route.

Bij de Oosterplas moesten we vanaf de ingang waar de fietsen geparkeerd staan het water in. Tijdens het zwemmen naar de overkant zagen we van heel dichtbij twee zwanen opstijgen vanuit het water. Fantastisch om dit te mogen meemaken ♥. Na de oversteek van de Oosterplas was het de bedoeling om weer terug te rennen naar ´t Wed, blauwe bord. Samen met nog een atleet renden wij de meest comfortabele route, want wij hadden inmiddels blaren op onze voeten gekregen. De blaren deden best wel veel pijn, maar we zouden finishen. Au.

Eenmaal bij het blauwe bord aangekomen, waren we blij dat dit het laatste stukje zwemmen zou zijn. Moe maar zeker voldaan kwamen we aan bij de anderen. Dit was een mooie, maar ook een pijnlijke (blaren) ervaring. We hebben wel een lesje geleerd. Zonder sokken krijg je dus blaren☺ Volgende keer dragen wij dus sokken.....

Wij vinden het fantastisch om in een mooie omgeving deze sport te mogen beoefenen. Wat het nog leuker maakt, is dat je dit met je duo maatje en andere sportfanaten mee kan maken.
Tijdens de swimrun zijn wij niet alleen met de sport zelf bezig geweest. We kwamen onderweg ook allerlei mooie dieren tegen zoals: paarden, Schotse Hooglanders, geschoren schapen, konijnen, watervogels en zwanen.

Wij bedanken Antoine en de vrijwilligers die deze swimrun mogelijk hebben gemaakt!